YİNE YENİ YENİDEN... 💃💃

 

Merhaba küçük ama sevimli okuyucularım;

    Bazen kendimi bir işe başlarken çok heyecanlı bulduğum halde etrafımda gelişen olaylar sonucu o işi sonlandıramaz halde ya da devam ettiremez halde buluyorum. Bu galiba benim son bir iki yılda geliştirdiğim bir özelliğim. Nitekim bir hevesle başladığım Blog maceram da öyle oldu. ATA’YA SAYGI TURU günlüğümden uyarlayarak başladığım Blog serüvenim, ilk yayınımdan sonra maalesef devam etmedi. Bununla birlikte özellikle pandemi sürecinin getirmiş olduğu buhranla yeniden yazma gereksinimi duydum. Fakat önümde bir engel var ki bu benim asıl konumdan sapıp başka konular üzerine yoğunlaşmamı sağladı. Şimdi sizlerle bu engelin ne olduğunu paylaşacağım. Günlüğüm şuan aile evimde ve benimle arasında kilometreler var. O yüzden içeriği değiştirmek zorundayım. Sonuçta annemi arayıp ‘Anacuğum benim şu dolabımın en kuytu yerine saklamış olduğum kutunun içindeki günlüğümü gönderir misin?’ diyemem değil mi? Eğer bunu söylersem annemin benim sır dolu dünyama bakacağı çok açık. Çünkü bizim gibi kalabalık ve muhafazakâr bir ailede ‘özel hayat’ diye bir kavram yoktur. Velhasıl artık yeni konularla karşınızda olacağım sevgili okurlarım J Beni bekleyin olur mu? Hepinize kucak dolusu sevgiler… 

                 Toprağa tohum serpildi şimdi zaman çimlenme zamanıdır. 


Yorumlar

  1. deeptone4 Ocak 2021 02:35

    yeni günlükün olsun burası o zaman annecüğün de okumaaaz :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İlk Fotoğraf Karesi

Resim
  Belki bir değeri yok diğerleri için Ama ‘ İLK’ sonuçta değil mi?   Yan yana birçok fotoğraf karesi varmış Adamla kadının Ama bu başkaymış. Bu fotoğrafta adam kadına; ‘ Senden hoşlanıyorum’ demiş. Kadın saf mı yoksa salak mı? O iki kelimeden sonrasını hatırlamıyormuş. Çünkü ilk aşkının heyecanıymış Kalbi pırpırken kulaklarını tıkamış Onun için büyük bir adımmış bu Duyguları nihayet karşılık görüyormuş. Ama devamını dinleseydi eğer Adamın söylemek istediğinin o olmadığını Anlardı. Adamın onu değil de, SEVMEYİ SEVDİĞİNİ Anlardı. Kadın bir şey diyemedi Aklı gibi dili de lal oldu Hem heyecandan hem korkudan… Kuytu bir köşedeydiler Ya birisi görürse -           İçinden de adamın dudaklarına yapışmak geliyordu - Ah utanmasaydı… Bakmayın kadının çekingenliğine Deli cesareti varmış kadının Aptalca bir cesaret Ama ‘ İLK ’ olmasaydı keşke.   İyi bir arkadaşı varmış kadının. Arkadaş bu ya O ilk kareyi yakalamış Yakalamış yakalam
Devamı

Kısa Bir Özgeçmişle Beraber Küçük Adımlar...

Resim
Selam;    Bir blog yazısına nasıl başlanır? Nelere dikkat edilmelidir? vs. bu konular hakkında hiçbir bilgim yok. İlk kez böyle bir şeye adım atıyorum. Tabii lisedeyken yazdığım kompozisyonları, iki üç güne bir karaladığım güncemi ya da aşk acısı çektiğimi düşünerek karaladığım şiirleri saymazsak. O yüzden yanlışım falan olursa affola. Hayatımın iki başlangıcını birleştirdiğim için uzun soluklu bir yazı olacak. Dikkat!  Ha bir de ne saçmalıyor bu kız diyebilirsiniz. Olsun ben yazayım da söz uçar yazı kalır öyle değil mi?    Şimdi öncelikle kendimi tanıtmalıyım sanırım. Ben Hilal Şimşek.( Adımı ve soyadımı beraber kullanmayı seviyorum çünkü göğün çocuğuymuş gibi hissediyorum.) 1997 yılında Adana' nın şirin mi şirin bir köyünde dünyaya geldim. 4 kişilik bir çekirdek ailenin asi kızıyım :) Çok detaya inmek istemiyorum çünkü benim için önemli olan şimdim ve geleceğim. Şuan Ankara Üniversitesi Sosyal Hizmet Bölümü 3. sınıf öğrencisiyim.- Ben kağıtları sanala dökene kadar 4. sınıf old
Devamı

Bir Acıya Kiracı

   Metin Altıok'un kaleme aldığı şahane şiir kitabı. Bilmezdim kitabı elime aldığım gün benim de bir acıya kiracı olacağımı.     Sabah erkenden gözlerimi mutlu bir şekilde açtım. Memleketime -köyüme- döneli 1 -2 gün olmuştu. Herhalde köyün o temiz havası, kuşların cıvıltısı ve horozların o "uyanın artık!" dercesine ötüşü daha fazla uykuya esir olmamı engelledi. Annemle güzel bir kahvaltı yaptık. Sonrasında annem dedi ki: " Kızım benim içimde bir sıkıntı var. Annemin yanına gitmem gerek. Onu görüp geleyim." Ben de onayladım ve annem gittikten sonra kütüphaneme doğru yol aldım. Uzun zamandır açmadığım için kitap yeni kitap kokuları, eskileriyle harmanlanmış ufak bir havasızlık kokusuyla bunumu okşadı. Tabii bu yeşil mi yeşil, kahverengi tonlarının yeşillikleri baskı kurduğu, kış havasından çok bahar havasının hakim olduğu güzel köyümde; terasımızdan bahçede yayılan koyunları izleyerek kitap okumanın keyfini çıkarmazsam olmaz. Ankara'ya götüremediğim ve kapağın
Devamı